انقلابی عمل نکردیم؟

قلم تمام مطبوعات را شکسته بودیم و تمام مجلات و مطبوعات فاسد را تعطیل کرده بودیم، و رؤساى آنها را به محاکمه کشیده بودیم و حزبهاى فاسد را ممنوع اعلام کرده بودیم، و رؤساى آنها را به سزاى خودشان رسانده بودیم، و چوبه ‏هاى دار را در میدان هاى بزرگ برپا کرده بودیم  و فاسدین را درو کرده بودیم، این زحمت ها پیش نمى ‏آمد

... و اما اشتباهى که ما کردیم این بود که به طور انقلابى عمل نکردیم و مهلت دادیم به این قشرهاى فاسد، و دولت انقلابى و ارتش انقلابى و پاسداران انقلابى، هیچ یک از اینها عمل انقلابى نکردند و انقلابى نبودند. اگر ما از اول که رژیم فاسد را شکستیم و این‏ سد بسیار فاسد را خراب کردیم، به طور انقلابى عمل کرده بودیم، قلم تمام مطبوعات را شکسته بودیم و تمام مجلات فاسد و مطبوعات فاسد را تعطیل کرده بودیم، و رؤساى آنها را به محاکمه کشیده بودیم و حزبهاى فاسد را ممنوع اعلام کرده بودیم، و رؤساى آنها را به سزاى خودشان رسانده بودیم، و چوبه ‏هاى دار را در میدان هاى بزرگ برپا کرده بودیم و مفسدین و فاسدین را درو کرده بودیم، این زحمت ها پیش نمى ‏آمد. من از پیشگاه خداى متعال و از پیشگاه ملت عزیز، عذر مى ‏خواهم، خطاى خودمان را عذر مى خواهم. ما مردم انقلابى نبودیم، دولت ما انقلابى نیست، ارتش ما انقلابى نیست، ژاندارمرى ما انقلابى نیست، شهربانى ما انقلابى نیست، پاسداران ما هم انقلابى نیستند؛ من هم انقلابى نیستم.

اگر ما انقلابى بودیم، اجازه نمى‏ دادیم اینها اظهار وجود کنند. تمام احزاب را ممنوع اعلام مى‏ کردیم. تمام جبهه‏ ها را ممنوع اعلام مى‏ کردیم. یک حزب، و آن «حزب اللَّه»، حزب مستضعفین ..

و من توبه مى‏ کنم از این اشتباهى که کردم، و من اعلام مى‏ کنم به این قشرهاى فاسد در سرتاسر ایران که اگر سرجاى خودشان ننشینند، ما به طور انقلابى با آنها عمل مى‏کنیم. مولاى ما، امیرالمؤمنین- سلام اللَّه علیه- آن مرد نمونه عالَم، آن انسان به تمام معنا انسان، آنکه در عبادت آنطور بود و در زهد و تقوا آنطور و در رَحم و مروت آنطور و با مستضعفین آنطور بود، با مستکبرین و با کسانى که توطئه مى‏کنند شمشیر را [مى‏کشید و] مى‏کشت. هفتصد نفر را در یک روز- چنانچه نقل مى‏ کنند- از یهود بنى قُرَیْضَه- که نظیر اسرائیل بود و اینها از نسل آنها شاید باشند- از دم شمشیر گذراند! خداى تبارک و تعالى در موضع عفو و رحمتْ رحیم است. و در موضع انتقام، انتقامجو. امام مسلمین هم اینطور بود، در موقع رحمت، رحمت؛ و در موقع انتقام، انتقام. ما نمى ‏ترسیم از اینکه در روزنامه ‏هاى سابق، در روزنامه‏ هاى خارج از ایران، براى ما چیزى بنویسند. ما نمى خواهیم وجاهت در ایران، در ...، در خارج کشور پیدا بکنیم. ما مى‏ خواهیم به امر خدا عمل کنیم، و خواهیم کرد

.. أَشِدَّاءُ عَلَى الکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ. این توطئه گرها در صف کفار واقع هستند. این توطئه گرها در کردستان و غیر آن در صف کفار هستند، با آنها باید با شدت رفتار کرد. دولت با شدت رفتار کند، ژاندارمرى با شدت رفتار کند؛ ارتش با شدت رفتار کند. اگر با شدت رفتار نکنند، ما با آنها با شدت رفتار مى‏ کنیم. ما با خود همین ها، با خود همین ها که مسامحه بکنند، اگر مسامحه بکنند، با شدت رفتار مى‏ کنیم. مسامحه حدودى دارد، جلب وجاهت حدودى دارد.

مصالح مسلمین را نمى‏ گذارند به این امور از بین برود. دادستان انقلاب موظف است مجلاتى که بر ضد مسیر ملت است و توطئه‏ گر است تمام را توقیف کند، و نویسندگان آنها را دعوت کند به دادگاه و محاکمه کند. موظف است کسانى که توطئه مى‏ کنند و اسم «حزب» روى خودشان مى ‏گذارند، رؤساى آنها را بخواهد و آنها را محاکمه کند. ما باز تا چندى مهلت مى ‏دهیم به این قشرهاى فاسد؛ و این اعلام آخر است و اگر چنانچه در کار خودشان تعدیل نکنند و به ملت برنگردند و دست از توطئه ‏ها برندارند، خدا مى ‏داند انقلابى عمل مى ‏کنم. مى ‏آیم تهران و رؤسایى که مسامحه مى‏ کنند با آنها انقلابى عمل مى ‏کنم. قشرهایى از ارتش که اطاعت از بالاترها نمى ‏کنند و امر آنها را اطاعت نمى ‏کنند باید بدانند که من با آنها اگر آمدم، انقلابى عمل مى کنم. عذرها را کنار بگذارید! بروید فاسدها را سرکوب کنید، بروید توطئه گرها را سرکوبى کنید؛ مسامحه نکنید! دولت مسامحه نکند، ارتش مسامحه نکند، ژاندارمرى مسامحه نکند؛ پاسداران مسامحه نکنند .. من باز از همه قشرهاى ملت، از همه روشنفکران، از همه احزاب، از همه دستجات و گروه ها- گروه ها که مع الأسف تاکنون شاید دویست گروه پیدا شده باشد!- تقاضا مى ‏کنم که مسیرتان، مسیر ملت و مسیر اسلام باشد، به ملت بپیوندید؛ صلاح شما در این است که به ملت بپیوندید. اگر خداى نخواسته این نهضت عقب بزند، شماها هم فداى غلطکاری هاى خودتان خواهید شد. لکن نهضت ما عقب نخواهد زد و نهضت ما به پیش مى رود، و باید سایر ملتها از نهضت ما عبرت بگیرند؛ و حکومت ها از حکومت سابق ما و از وضعى که براى او پیش آمد، عبرت بگیرند

صحیفه نور ج8 ص251